ကျွမ်းကျင်စားဖိုမှူးစနစ် (ယွမ်ကျိုး)

အခန်း(၁၇)

ကျွမ်းကျင်စားဖိုမှူးစနစ် အပိုင်း(၁၇)

"ဟားဟားဟား"

စားစရာများကို အပြေးအလွှားမှာယူနေသော လူအုပ်စုကို မြင်တွေ့ရသောအခါ မျောက်ကြီး၊အလီ နှင့်စွန်းမင်တို့သည် သဘောကျနှစ်ခြိုက်စွာဖြင့် အားရပါးရ ရယ်မောလိုက်သည်။

ထိုစဉ် ချန်ကျန်းရှီ၊ ရိယွမ် နှင့် ကျိုးရန်တို့သည် ယွမ်ကျိုးကို ငေးစိုက်ကြည့်ကာ သူ့ခွင့်ပြုချက်ကို စောင့်ဆိုင်းနေသည်။ ကျန်းတာ့မင်က စွန်းမင်ကို ကြည့်ကာ စပ်စပ်စုစု မေးမြန်းလိုက်သည်။

"မင်းတို့တွေ ဘာလို့ ရယ်နေကြတာလဲ"

"ငါ့ဘော်ဒါက အရမ်းကို စည်းကမ်းလိုက်နာတယ်။ ဟုတ်တယ်မလား မျောက်ကြီး"

စွန်းမင်က ယွမ်ကျိုးကို လက်ညှိုးထိုးပြကာ မျောက်ကြီးကို စစ်ကူခေါ်သည်။

"ဟုတ်တယ်။ သူဌေးယွမ်က အရမ်းကို စည်းကမ်းလိုက်နာတယ်။ အဲ့ဒီအကြောင်းကို မင်းတို့ကို ငါ ပြောခဲ့ဖူးတယ်မလား။ မင်းတို့ သုံးတဲ့နည်းလမ်းတွေကို ငါတို့ သုံးခဲ့ပြီးပြီ။ အသုံးမဝင်ခဲ့ပါဘူး။ သူဌေးက ဟင်းတစ်ပွဲတည်း မှာလို့ရတယ်ဆိုတဲ့စည်းကမ်းကို မဖောက်ဖျက်ဘူး"

မျောက်ကြီးက ယွမ်ကျိုး၏အကျင့်စရိုက်ကို လေးစားသကဲ့သို့ မုန်းတီးသော ခံစားချက်လည်း ဖြစ်ပေါ်မိသည်။ သို့သော်လည်း အဖွဲ့ခေါင်းဆောင်နှင့် သူ့သူငယ်ချင်းတစ်စုသည် အစားအသောက်ကောင်းကို ထပ်မံမှာယူ၍ မရသောကြောင့် စိတ်ညစ်နေသောအမူအရာ ဖြစ်ပေါ်နေခြင်းကို ကြည့်ကာ တော်တော်လေး ကျေနပ်အားရမိသည်။

"သူဌေးယွမ်။ ငါရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကြီးကိုလည်း ကြည့်ပါဦး။ ဒီထမင်းကြော်တစ်ပန်းကန်က သွားကြားတောင် မညှပ်ဘူး။ ပါဆယ်မရောင်းရင်တောင် ဗိုက်ပြည့်အောင်တော့ စားခွင့်ပေးပါဗျာ" ချန်ကျန်းရှီက စွန်းမင်နှင့်ယွမ်ကျိုးကို လှည့်ကြည့်သည်။ ထမင်းကြော် ထပ်စားခွင့်ရရှိအောင် ချန်ကျန်းရှီက သူ့အားနည်းချက်ကို ထုတ်ပြခြင်းဖြစ်သည်။ ထိုမှသာ ယွမ်ကျိုးက သူ့ကို စာနာပြီး ထမင်းကြော်နောက်တစ်ပွဲထပ်ပေးလိမ့်မည်။