ကျွမ်းကျင်စားဖိုမှူးစနစ် (ယွမ်ကျိုး)

အပိုင်း(၄၄)

ကျွမ်းကျင်စားဖိုမှူးစနစ် အပိုင်း(၄၄)

ယွမ်ကျိုးက သီချင်းလေး ညည်းပြီး အောက်ထပ်သို့ ဆင်းလာသည်။ မနက်စာစားရန် စားသောက်ဆိုင်အပြင်ဘက်မှာ စောင့်ဆိုင်းနေသော စားသုံးသူဖောက်သည်များသည် နောက်ကျနေသည်ဟု ခံစားမိသော်လည်း ယွမ်ကျိုးက မနက်၁၀နာရီသည် စောလွန်းသည်ဟု‌ တွေးထားသည်။ သူက ဆိုင်တံခါးကို ဖွင့်ပြီးနောက် ဟင်းလျာများ ပြင်ဆင်ရန် မီး‌ဖိုချောင်ထဲ ပြန်ဝင်သွားသည်။

တာရှည်ခံအံဆွဲထဲတွင် ထည့်ထားသော ခေါက်ဆွဲများကို အပြင်ဘက်သို့ထုတ်လိုက်ပြီး အိုးထဲပစ်ထည့်လိုက်သည်။ မနက်ခင်းတွင် ခေါက်ဆွဲပြုတ်စားခြင်းက ကောင်းမွန်သည်ဟု ယွမ်ကျိုး ထင်မိသည်။

"မနက်ခင်းမှာ ခေါက်ဆွဲပြုတ်စားတာ အကောင်းဆုံးဘဲ" ယွမ်ကျိုးက အိုးထဲတွင်ရှိသော ခေါက်ဆွဲများကို မွှေနေစဉ် သူကိုယ်သူ ပြောလိုက်သည်။

သူ့လက်ထဲတွင် ခေါက်ဆွဲတော်တော်များများ မရှိသည့်အချက်ကို သူ မေ့လျော့သွားသည်။ ခေါက်ဆွဲပြုတ်တစ်ပွဲက သူ့အစာအိမ်ထဲ ဝင်သွားပြီးနောက် တက်ကြွသောစိတ်ခံစားချက်များ တစ်ဖန် ဖြစ်ပေါ်လာသည်ဟု ယွမ်ကျိုး ခံစားမိသည်။ အချိန်တရွေ့ရွေ့ ကုန်ဆုံးသွားပြီး ၁၁ နာရီ ၃၀ မိနစ် အချိန်သို့ ကျရောက်လာသည်။

"သူဌေး၊ ကျွန်တော်တို့တွေ ဘယ်သွားကြမှာလဲ။ ဒီလမ်းကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲမှာ ဆိုင်တွေ အများကြီး မရှိဘူး" လူ၆ယောက်ထဲမှ မားဝေဟူသော အမျိုးသားသည် အဆက်မပြတ် စကားပြောနေသည်။ သူက တိတ်ဆိတ်ခြင်းသဘောတရားကို မသိပုံရသည်။

"မင်း ဘာလို့ နားငြီးနေတာလဲ။ သူဌေးက ငါတို့ကို ဒီနေရာခေါ်လာကတည်းက စားသောက်ဆိုင် သေချာပေါက်ရှိတယ်" ဆံထုံး ထုံးထားသော မိန်းကလေးသည် စည်းကမ်းတင်းကြပ်သော အမူအရာရှိပြီး ခပ်တန်းတန်းအမူအရာဖြင့် သူ့ကို ကြည့်လိုက်သည်။

"ဪ မင်းက သူ့ကို အပြစ်တင်နေပြီပေါ့ ဟုတ်လား" သူ့ဘေးနားက ပိန်သေးသေးအမျိုးသားက မားဝေကို လှောင်ရယ်သည်။ တတွတ်တွတ်ပြောဆိုနေခြင်းကို လျစ်လျူရှုထားပြီး ဝူအန်းလုက ခပ်မြန်မြန် လမ်းလျှောက်သည်။ သူ့မှတ်ဉာဏ်ထဲ သူဌေးယွမ်၏စီးပွားရေးလုပ်ငန်းက အတော်အတန်ကောင်းမွန်ပြီး ထိုင်ခုံနည်းနည်းလေး ရှိခြင်းကိုသာ အာရုံ‌ရနေသည်။ သူ တန်းမစီချင်သောကြောင့် စားသောက်ဆိုင်ဝင်ပေါက်သို့ အမြန်ဆုံးရောက်ရန် ခပ်သွက်သွက် လမ်းလျှောက်နေသည်။