ကျွမ်းကျင်စားဖိုမှူးစနစ် (ယွမ်ကျိုး)

အပိုင်း(၃၃)

ကျွမ်းကျင်စားဖိုမှူးစနစ် အပိုင်း(၃၃)

ဝူဟိုင်းက တစ်နေ့ခင်းလုံး ဗိုက်ဆာလောင်နေသည်။ သူက တစ်ရေးအိပ်ရုံမှအပ နေ့လည်ခင်းမှာ ဘာမှမလုပ်ဆောင်နိုင်ပေ။

သူ အိပ်ရာမှ နိုးလာသောအခါ ညနေဘက် ရောက်နေပါပြီ။ ကံကောင်းမလား ကံဆိုးမလား တွေးနေမိသည်။ ကံကောင်းခြင်းက ယွမ်ကျိုး ချက်ပြုတ်သော ဟင်းပွဲကို ချက်ချင်း စားရခြင်းဖြစ်ပြီး ကံဆိုးခြင်းက ယွမ်ကျိုး၏ ဟင်းပွဲအသစ်ကို မြည်းစမ်းခွင့် မရခြင်း နှင့် ဟင်းပွဲအဟောင်းကို ချက်ချင်း မစားရခြင်းကို ဖြစ်သည်။

၇မိနစ်၊ ၈မိနစ်ခန့်ပင် မကြာလိုက် ယွမ်ကျိုးက ဟင်းပွဲများကို အပြင်သယ်လာသည်။

“မင်းတို့ရဲ့အစုံလိုက်ကြက်ဥထမင်းကြော်ရပြီ”

အဘိုး နှင့် အဘွားက တစ်ယောက်မျက်နှာ တစ်ယောက်ကြည့်လိုက်ပြီး ကြက်ဥထမင်းကြော်က အတော်အတန် အရသာရှိမည်ဟု လက်ခံလိုက်သည်။

အဘွားအိုက သူ့တစ်သက်တာလုံး ချက်ပြုတ်ခဲ့ရသော အိမ်ရှင်မဖြစ်သည်။ ရိုးရှင်းသော ကြက်ဥထမင်းကြော်က သူမအတွက် ချက်ပြုတ်ရန် မခက်ခဲပေ။ သို့သော်လည်း ဤဆိုင်တွင် ရောင်းချသော ကြက်ဥထမင်းကြော်က ရွှေရောင်သန်းနေသည်။ အဆီတဝင်းဝင်းတောက်နေသော ရွှေရောင် မဟုတ်ဘဲ နေရောင်ခြည်လင်းလက်ကဲ့သို့ ရွှေရောင်သန်းနေခြင်း ဖြစ်သည်။ သို့တိုင် ဈေးနှုန်းကို တွေးမိသောအခါ အဘွားအို ခေါင်းကိုက်မိသည်။

ဟင်းပွဲလာချပေးသောအခါ ကြက်ဥထမင်းကြော်က ၁၈၈ယွမ်နှင့် ထိုက်တန်သည်ဟု ခံစားမိသည်။

အဘွားအိုက အဆီများသော အစားအသောက်များကို မနှစ်သက်ပေ။ ထို့ကြောင့် ရေမှော်ဟင်းချိုကို အရင်ဆုံး တစ်ငုံသောက်ကြည့်ရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။

“ဟူး”

လူသားများ အိုမင်လာသောအခါ အရသာခံအာရုံက ပိုဆိုးရွားလာသည်။ ထို့ကြောင့် အရသာပြင်းသော အစားသောက်ကို ပိုနှစ်ခြိုက်၍ ဆားများများ သုံးတတ်သည်။ ရေမှော်ဟင်းချိုက ရေကဲ့သို့ အရသာကင်းမဲ့လိမ့်မည်ဟု တွေးမိသည်။ တခြားဆိုင်များတွင်လည်း ဟင်းချိုက ရေအရသာ ဖြစ်နေသည်။