ကျွမ်းကျင်စားဖိုမှူးစနစ် (ယွမ်ကျိုး)

အခန်း(၃၇)

ကျွမ်းကျင်စားဖိုမှူးစနစ် အပိုင်း(၃၇)

"သူဌေးယွမ် ခင်ဗျား အခုမှဆိုင်ဖွင့်တာလား။ မနက်ခင်းက ဘာလို့ ဆိုင်မဖွင့်ရတာလဲ။ ခင်ဗျား ဒီမနက်ပိုင်းကို ဆိုင်မဖွင့်ဘူးဆိုတော့ ရှောင်လုံပေါင်းကို မှာလို့ ရပါ့မလား" သူဌေးယွမ်က ဘာမှမပြောခင် များစွာသော လူအုပ်ကြီးသည် စားသောက်ဆိုင်ထဲသို့ ဝင်ရောက်လာသည်။ သူတို့သိလိုသော မေးခွန်းကို တစ်ပြိုင်နက်တည်း မေးမြန်းကြသည်။

"အချစ်ကလေး၊ အထဲမှာ သွားထိုင်ကြမယ်" ဝူကျိုးက သူ့ကောင်မလေးလက်ကို ဆွဲလိုက်ပြီး စားပွဲခုံအစွန်းဖက်မှာရှိသော ထိုင်ခုံ၂ခုံစီ သွားသည်။

"ဒီဆိုင်က တကယ့်ကို သေးသေးလေးပဲ။ ထိုင်ခုံ ၈ခုံပဲ ရှိတယ်" ကျွမ်းရှင်းမူက စားသောက်ဆိုင်ထဲ ဝင်ရောက်လိုက်သောအခါ စားသောက်ဆိုင်ကို အကဲခတ်လိုက်သည်။ သူမ၏စိတ်ထဲ စကားလုံး၃လုံးသာ ဖော်ပြနေသည်။ သေးငယ်သော၊ရိုးရှင်းသော၊သာမန်မျှသာဖြစ်သော စကားလုံးဖြစ်သည်။

နံရံပေါ်မှာ ရေးထိုးထားသော ဟင်းပွဲဈေးနှုန်းများကို သတိပြုမိသောအခါ သာမန်ထက်လွန်ကဲသည့် ဈေးနှုန်းသတ်မှတ်ခြင်းကို လက်သင့်မခံနိုင်ချေ။ သူဌေးက သူ့ဆိုင်သေးသေးလေးကို ကြယ်အဆင့်ရှိသောဟိုတယ်၏ စားသောက်ဆိုင်ဟု ယူဆနေသနည်း။

ကြက်ဥထမင်းကြော်တစ်ပွဲကို ၁၈၈ယွမ် နှင့် အစုံလိုက် ကြက်ဥထမင်းကြော်တစ်ပွဲက ၂၈၈ယွမ် ဖြစ်သည်။ ကျွမ်းရှင်းမူသည် လောဘကြီးလွန်းပြီး ကောက်ကျစ်စဉ်းလဲ‌သော သူဌေး၏မျက်နှာကို တံထွေးဖြင့် ထွေးချင်စိတ်ပင် ဖြစ်ပေါ်လာသည်။

သူမက အံကြိတ်လိုက်ပြီး ဝူကျိုး၏လက်မောင်းကို ခပ်နာနာလေး လိမ်ဆွဲလိုက်သည်။

"ရှင် ဒီစားသောက်ဆိုင်မှာ ခဏခဏ လာစားတာလား" သူမ၏အပြုအမူက ဝူကျိုးဖက်မှ သဘောတူလိုက်လျှင်
အကြမ်းဖက်မည့် သဘောရှိသည်။

"အချစ်ကလေး၊ အရင်ဆုံး မြည်းကြည့်ပါဦး။ ဒီအရသာကို မြည်းစမ်းကြည့်ပြီးမှ ကိုယ် ပြောတာကို မင်း နားလည်သွားလိမ့်မယ်။ ကိုယ့်ကို ယုံကြည်လိုက်ပါ"